پایگاه تالش شناسی پنجره ای به روی فرهنگ و تمدن تالش|دانشنامه ای کوچک برای شناخت قوم بزرگ تالش
ترجمه علی عبدلی /
آنچه که در اسناد و منابع یاد شده به صورت لنکران ، لنگران ، لنگر کنان ، لنکر کنان و لیانگران آمده ، نامی مرکب است از دو جزء “لنگر” یا لنکر و” کنان ” . که در زبا ن فارسی به معنی جا و مکان لنگر انداختن و توقف کردن می باشد . اطلاق این نام بر محل یاد شده می تواند به این سبب باشد که کسانیکه به قصد تجارت ، سیاحت ، تحصیل ، زیارت و انجام امور دیپلماتیک از ایران به دیگر نقاط جهان می رفتند یا بالعکس ، این محل برایشان گلو گاه و اطراقگاه بین راهی مناسبی بوده . به عبارتی کشتی هایی که از مسیر غربی دریای کاسپین تردد می کردند به علل مختلف در این محل پهلو می گرفتند یا کسانی که عازم با کو ، روسیه یا دیگر کشور ها بودند ، خود را به این بندرگاه رسانده و در اینجا برای ادامه سفر سوار کشتی می شدند .
لنکران به زبان تالشی هم می تواند برساخته از « لَیَن » به معنی گاومیش ها و « کُن » به معنی خانه ها ، یعنی جاو مکان گاومیش ها باشد .و هم می تواند « لنکونه » یعنی محل لنگ شدن و منتظر ماندن باشد . ناگفته نماند که در نزدیکی شهر لنکران کنونی ، روستایی به نام « لنکون » وجود دارد و رابط نام این دو مکان مجاور هم جالب توجه است . به ویژه از این رو که در اسناد متعلق به ۱۶۰۳ از کلمه « لنکون » به جای لنکران استفاده شده است . احتمال می رود شهر کنونی لنکران در گوشه ای از حومه روستای قدیمی لنکون شکل گرفته و صورت تغییر شکل یافته لنکون در زبانهای دیگر ، به ویژه فارسی ، براین محل اطلاق شده است و در واقع روستای لنکون و شهر لنکران آبادی واحدی هستند که نام آنها در دوشکل رایج شده است .
پیشینه تاریخی لنکران را نباید به زمان پیدایش این شهر محدود کرد . زیرا وجود اماکن بسیار کهنی در مجاورت این شهر ، توجه مان را به زمانهای بسیار دور گذشته جلب می کند . از جمله گورستان باستانی موسوم به « دیوَ لونه » مربوط به تاریخ پیش از میلاد ، واقع در روستای دیگاه لنکران .
در کتاب جواهر نامه نوشته سید علی ابن کاظم بیگ آمده است [i] .نشانه هایی گویای آنند که سابقه استقرار در قلعه « بلله بور» لنکران به سده نهم پیش از میلاد می رسد . همچنین گفته می شود که لنکران پس از مرگ نادر شاه به عنوان یک شهر رونق یافته است . علت آن نیز انتقال مرکز خانات تالش از آستارا به لنکران ، به فرمان قرا خان بوده است .
————————
۲ – بورا دیگاهی سید علی ، جواهر نامه لنکران : در کتاب چهاررساله در زمینه تاریخ و جغرافیای تالش ، تالیف و تصحیح علی عبدلی ،صفحه .
برای دریافت فایل PDF کل مقاله اینجا کلیک کنید
